Αλεξίου, Στυλιανός

I

(Ηράκλειο Κρήτης 1921 –).Αρχαιολόγος, καθηγητής πανεπιστημίου και λογοτέχνης. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι και στο Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Χαϊδελβέργης. Σταδιοδρόμησε αρχικά ως επιμελητής και έφορος αρχαιοτήτων Ρόδου, Ηρακλείου και δυτικής Κρήτης (1948-1962), διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου (1962-77) και στη συνέχεια, από το 1977 ως καθηγητής της έδρας υστεροβυζαντινής δημώδους και κρητικής λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1981 είναι αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Έργα του είναι, μεταξύ άλλων, το αρχαιολογικό Η μινωική θεά μεθ’ υψωμένων χειρών (1969), τα λογοτεχνικά Ο χαρακτήρ του Ερωτόκριτου (1952), Κρητική ανθολογία (1954), Η Βοσκοπούλα (1963), Ανθολογία Καζαντζάκη (1977), Ακριτικά (1979), Ερωτόκριτος (1980), Διγενής Ακρίτας (1985), Δ. Σολωμού – Ποιήματα και Πεζά (1994) κ.ά. Αποσπάσματα έργων του έχουν συμπεριληφθεί σε σχολικά διδακτικά βιβλία.

II

(Ηράκλειο 1853 – Αθήνα 1921).Λόγιος, εκδότης και δημοσιογράφος. Φοίτησε στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Ίδρυσε διάφορες εφημερίδες, ανάμεσα στις οποίες και την Αλήθεια,σε συνεργασία με τον Ιωάννη Κονδυλάκη. Ακολούθησε τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο κίνημα του Θερίσου. Στα χρόνια της διαμάχης μεταξύ Βενιζέλου και βασιλιά Κωνσταντίνου, ίδρυσε την εφημερίδα Εθνική Άμυνα για να υποστηρίξει τον πρώτο.Ο Α. ήταν ο πρώτος που αποφάσισε να πραγματοποιήσει κριτική έκδοση του Ερωτόκριτου,την οποία ανέθεσε στον γυμνασιάρχη Γιάνναρη και, μετά τον θάνατο εκείνου, στον Στ. Ξανθουδίδη. Η έκδοση δεν αναφέρει το όνομά του, αλλά στον πρόλογο ο Στ. Ξανθουδίδης εκθέτει το ιστορικό της έκδοσης. Το φωτογραφικό χειρόγραφο του Ερωτόκριτου που χρησιμοποιήθηκε για την έκδοση, παραχωρήθηκε από τον γιο του Α. στον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος με τη σειρά του το δώρισε στη Βιβλιοθήκη των Χανιών, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα.